''...Neal'ın gelişiyle hayatımın yoldaki hayatım diyebileceğim kısmı gerçek anlamıyla başladı. Ondan önce batıya gitmeyi, ülkeyi görmeyi hep hayal etmiştim, sürekli belli belirsiz planlar yaparak ve hiçbir zaman tastamam yola çıkmayarak falan filan...''

sayfa 13


''...Annem bir seferinde demişti ki, erkekler kadınlarının dizlerine kapanıp af dilemedikçe bu dünyaya huzur gelmez. Doğru söylüyor. Dünyanın her yerinde Meksika'nın cangıllarında, Şangay'ın arka sokaklarında, New York'un kokteyl barlarında, kocalar sarhoş olurken kadınları evde, giderek kararan geleceğin bebekleriyle oturuyorlar. Bu adamlar makineyi durdurup eve gelseler---diz çökseler---af dileseler---ve kadınlar onları kutsasa--- huzur bir anda mahşerin mündemiç sessizliği gibi büyük bir sessizlikle gelecek...''

sayfa 156


''...Baksana Jack, bugünlerde yaptıkları rafların bir saatin ağırlığıyla altı ayda kırıldığının ya da durup dururken çöküverdiğinin farkında mısın? Evler de öyle artık, elbiseler de. Bu Şerefsizler SONSUZA kadar dayanacak evler yapabilecekleri plastiği icat ettiler. Lastikler, ha keza. Her yıl milyonlarca Amerikalı, yola çıkınca patlayıveren sorunlu araba lastikleri yüzünden ölüyor. Hiçbir zaman patlamayacak lastikler yapabilirler. Diş tozu da öyle. İcat edip kimseye göstermedikleri bir ciklet var; eğer küçükken çiğnersen ömür boyu tek bir çürüğün olmaz. Kıyafetler ha keza. Sonsuza kadar dayanacak kıyafetler yapabilirler. Ucuz mallar üretmeye devam ediyorlar ki herkes çalışmaya, iş giriş çıkış saatlerini bildirmeye, kederli sendikalarda organize olmaya ve etrafta boş boş dolaşmaya mahkum olsun; o sırada Washington ve Moskova'da da malı götüren götürecek...''

sayfa 189


''... Öyle ya, eğlence arıyorsun iyi güzel de hayat bu kadar kederliyken sürekli eğlensen ne çıkar...''

sayfa 248


''...Daha gidecek çok yolumuz vardı. Ama bu önemli değildi; çünkü yol hayattır...''

sayfa 263


''...Ha ağladım ha ağlayacaktım; ulan dünyadaki herkes yaptıklarınız ve varlığınız için bir açıklama istiyor ya...''

sayfa 272


''...Nerede yaşarsam yaşayayım. Valizim her zaman yatağın altından fırlamaya hazırdır; ya terk etmeye ya da kovulmaya hazırım...''

 sayfa 316


Jack Kerouac - Yolda
ayrıntı yayınları